vers 1840 Testament mój/Mon testament /Juliusz Słowacki
Posté par:
Christian Orpel (IP Loggée)
Date: 17 janvier, 2018 16:23
J'ai essayé de traduire ce poème que j'aime beaucoup.
Testament mój
Juliusz Słowacki
Żyłem z wami, cierpiałem i płakałem z wami,
Nigdy mi, kto szlachetny, nie był obojętny,
Dziś was rzucam i dalej idę w cień - z duchami -
A jak gdyby tu szczęście było - idę smętny.
Je vécus avec vous, avec vous je pleurai, je souffris,
Jamais pour les cœurs nobles je n'éprouvai d'indifférence
Aujourd'hui je vous quitte, je suis dans l'ombre les esprits,
Comme si le bonheur était ici, triste est ma partance.
Nie zostawiłem tutaj żadnego dziedzica
Ani dla mojej lutni - ani dla imienia; -
Imię moje tak przeszło jak błyskawica
I będzie jak dźwięk pusty trwac przez pokolenia.
Je n'ai laissé nul héritier ici-bas
Ni de mon luth, ni de mon nom ;
Le nom que je porte comme l' éclair passa,
Son vide voué à vibrer au fil des générations.
Lecz wy, coście mnie znali, w podaniach przekażcie,
Żem dla ojczyzny sterał moje lata młode;
A póki okręt walczył - siedziałem na maszcie,
A gdy tonął - z okrętem poszedłem pod wodę...
Mais vous qui m'avez connu, en vos récits racontez,
Que pour notre patrie j'ai usé mes jeunes années ;
Que je siégeais en haut du mât tant que le navire luttait,
Que je plongeai avec le navire, quand il vint à sombrer.
Ale kiedyś - o smętnych losach zadumany
Mojej biednej ojczyzny - przyzna, kto szlachetny,
Że płaszcz na moim duchu nie był wyżebrany,
Lecz świetnościami dawnych moich przodków świetny.
Un jour, lorsqu'à la triste destinée il songera
De ma pauvre patrie, tout noble cœur avouera
Que mon âme n'était point vêtue d'un manteau miséreux,
Mais qu'y resplendissaient les vertus de mes lointains aïeux.
Niech przyjaciele moi w nocy się zgromadzą
I biedne moje serce spalą w aloesie,
I tej, która mi dała to serce, oddadzą -
Tak się matkom wypłaca świat - gdy proch odniesie...
Que mes amis tiennent dans la nuit réunion,
Qu'à brûler dans l'aloès, mon pauvre cœur ils mettent
Qu'ils rendent ce cœur à celle qui m'en fit don
Aux mères, avec des cendres, le monde paye sa dette …
Niech przyjaciele moi siądą przy pucharze
I zapiją mój pogrzeb - oraz własną biedę:
Jeżeli będę duchem - to się im pokażę,
Jeśli Bóg mię uwolni od męki - nie przyjdę...
Que mes amis s'assoient auprès d'une coupe afin de boire
A mon enterrement tout autant qu'à leur propre malheur :
Si je suis un esprit, alors à eux je me ferai voir,
Je ne viendrai pas – si Dieu me libère de la douleur.
Lecz zaklinam - niech żywi nie tracą nadziei
I przed narodem niosą oświaty kaganiec;
A kiedy trzeba - na śmierć idą po kolei,
Jak kamienie przez Boga rzucane na szaniec!...
Que les vivants ne perdent pas l'espoir, je les en conjure,
Devant le peuple, qu'ils portent le flambeau de la culture
Et quand il le faut, qu'ils aillent l'un après l'autre à la mort
Telles des pierres par Dieu jetées sur les remparts des forts !
Co do mnie - ja zostawiam maleńką tu drużbę
Tych, co mogli pokochać serce moje dumne;
Znać, że srogą spełniłem, twardą bożą służbę
I zgodziłem się tu mieć - niepłakaną trumnę.
Quant à moi, je laisse ici la si maigre compagnie
De tous ceux qui surent aimer mon cœur beaucoup trop fier ;
J'ai accompli un service divin, dur et austère.
A l'absence de pleurs près du cercueil, j'ai consenti.
Kto drugi tak bez świata oklasków się zgodzi
Iść... taką obojętność, jak ja, mieć dla świata?
Być sternikiem duchami napełnionej łodzi,
I tak cicho odlecieć - jak duch, gdy odlata?
Qui d'autre, sans les bravos du monde, consent
A partir … comme moi, au monde indifférent ?
Pilotant les âmes d'une nef surpeuplée
Et tout doux s'en allant, telle une âme exhalée ?
Jednak zostanie po mnie ta siła fatalna,
Co mi żywemu na nic... tylko czoło zdobi;
Lecz po śmierci was będzie gniotła niewidzialna,
Aż was, zjadacze chleba - w aniołów przerobi.
Cependant, après moi cette force fatale restera
Qui dans ma vie, sinon à orner le front, ne servit à rien,
Mais après la mort invisiblement elle vous taraudera
Jusqu'à faire de vous des anges, de vous, les mangeurs de pain.
Edité 9 temps. Dernière édition 31/03/2019 15:56 par Christian Orpel.
