Bonsoir (ou bonjour!) a tous,

Quelqu'un aurait'il la gentillesse de me traduire ces quelques mots que je souhaite envoyer aux cousines et tante de mon père en Pologne?
J'espérais m'en sortir seul, mais mon polonais se révèle trop insuffisant pour ces tristes lignes.
"Chère Basia,
Je suis désolé d'écrire seulement maintenant, mais c'est une triste nouvelle qui m'amène; nous avons la grande tristesse de vous apprendre le décès d'oncle Jacques. Il est décédé il y a deux semaines des suites de son cancer; il repose au cimetiere de Lannoy, avec papy et mamy. Ma grand-mère ayant été victime d'un AVC après Noël, nous avons beaucoup de mal à nous organiser ces derniers temps et c'est pourquoi nous ne vous écrivons que maintenant bien que nous pensions le faire beaucoup plus tôt! C'est également pour cette raison que nous n'avons pas eu le temps d'envoyer nos vœux cette année. Nous espérons que vous allez tous très bien et vous embrassons fort, dans l'attente de vous revoir prochainement en Pologne ou en France.
PS: peux-tu avoir la gentillesse d'informer ciocia Malina, Zosia et Jurek, Mariusz, Ola, beata et Sylwester du décès d'oncle Jacques? Ou de m'envoyer leurs adresses email? Merci beaucoup, grosses bises et à bientôt j'espère."

Je sais que le texte est un peu long, mais je vous remercie beaucoup par avance pour le temps que vous pourrez consacrer à ma demande.

Laurent (aka Wawrzek)

Ma proposition, mais je n'est pas de clavier polonais.

"Droga Basiu,

Bardzo przepraszam, ze dopiero teraz do Ciebie pisze,sklania mnie do tego smutne wydarzenie; z wielkim smutkiem zawiadamiamy Was o smierci wujka Jaccques.Zmarl dwa tygodnie temu z powodu nowotworu, spoczywa na cmentarzu w Lannoy z dziadkiem i babcia.Moja babcia miala udar mozgu po Bozym Narodzeniu i w ostanim czasie ciezko nam bylo sie zorganizowac i dlatego piszemy do Was dopiero teraz chociaz mielismy zamiar zrobic to duzo wczesniej.To rowniez z tego powodu nie mielismy czasu, aby przeslac Wam zyczenia noworoczne.
Mamy nadzieje,ze u Was wszystko w porzadku, calujemy Was bardzo mocno w oczekiwaniu na nasze rychle spotkanie w Polsce lub we Francji.

P.S. Moglabys byc tak mila i poinformowac o smierci wujka Jacques ciocie Maline, Zosie i Jurka, Mariusza, Beate, Ole , Beate i Sylwestra?Albo przyslij mi ich adresy e-mail. Bardzo dziekuje, ucalowania i do zobaczenia wkrotce, mam nadzieje."


Au plaisir Halszka

Chère Halszka,

Merci mille fois pour votre traduction, elle m'est d'une très grande aide.
Ce sont des nouvelles pour lesquelles il est souvent difficile de trouver les mots justes...surtout dans une langue que l'on maîtrise peu.


Serdecznie pozdrawiam,

Laurent.

Bardzo dobre tłumaczenie, ale mam drobną uwagę: w języku polskim odmieniamy również obce imiona i nazwyska. A zatem powiemy: ... poinformować o śmierci wujka Jacquesa. Podobnie: "poinformować o śmierci generała Charlesa de Gaulle'a".

Pourquoi Charlesa et comment ce mot est-il prononcé et pourquoi pas de Gaullea ?
Comment savoir s'il faut une apostrophe ?

Mik

Cher Laurent,

Mam nadzieje, ze nastepny list bedzie pogodniejszy. Pozdrawiam wiosennie.

Halszka

P.S.

No tak oczywiscie prawidlowo napiszemy Jacques'a, ale tutaj to niczego nie zmienia.

Przypuszczam , ze rodzina mowi wujek "ZAK" i spontanicznie odmienia po polsku na

"wujka ZAKA".

Imiona zakonczone na spolgloske maja apostrophe, a wiec Charles'a

Gdzieś, kiedyś, słyszałem że odmiana imienia nie jest obowiązkowa i w tym wypadku, w dopełniaczu lub celowniku, pisać " Fraucuzi sławią Charles de Gaulle'a" , byłoby dopuszczalne i poprawne.

Zygmunt

Citation:

"Mik"
Pourquoi Charlesa et comment ce mot est-il prononcé et pourquoi pas de Gaullea ?

Pour la prononciation, les Polonais ont adopté des mots et des promociations étrangères (FR, UK, D, etc)
Par ex., le Q (qurcze! - pour ne pas écrire kurcze!), de même V, X, ou CH amenés par la mondialisation.

Pour ce qui est de feu le Général, je suis comme Zygmunt : je ne touche pas au prénom et j'utilise l'apostrophe pour le nom ; sinon faudrait prononcer dè-go-lè-a - imagine l'hôtesse de la LOT : "... za chwile będziemy lądować na lotnisku Paryz - Charlesa de Gaullea". Succès garanti en cabine !... Ce sont les deux voyelles qui grincent.

Dans les années 70, en Pologne, la Peugeot se prononçait pè-ou-guè-otte... c'est terminé ça ! (... y'a plus que moi qui le prononce ainsi pour me marrer)

----------------
cлава Україні 🇺🇦🇺🇦



Edité 1 temps. Dernière édition 19/03/2013 23:32 par Vendôme.

" Fraucuzi sławią Charles de Gaulle'a"
prononcé Szarl de Gola pour les Polonais.

Zygmunt

Absolument

----------------
cлава Україні 🇺🇦🇺🇦

D'accord, j'ai compris, merci à tous.
Ce qui me gênait dans le Charlesa, c'est que ça se comporte comme si le "s" de Charles était sonore.

Mik

No tak oczywiscie prawidlowo napiszemy Jacques'a, ale tutaj to niczego nie zmienia.
Tutaj pomyliłem się, ale trzeba dodać do Twojej wypowiedzi "imiona zakończone na niewymawianą spółgłoskę"

Imiona zakonczone na spolgloske maja apostrophe, a wiec Charles'a.
Tutaj znowu: "imiona zakończone na niewymawianą spółgłoskę". Tak więc, inna będzie pisownia w wypadku imienia anglosaskiego Charles, a inna w przypadku imienia francuskiego "Charles"; oba identyczne w pisowni, ale inne w wymowie końcowej spółgłoski [Czarls ou Szarl]. Voyons ce que disent les spécialistes:
--------------------------------------------------------------

PORADNIA JĘZYKOWA PWN, Zasady pisowni i interpunkcji (59.4):

59.4. Pochodzenie nazwy własnej również jest czynnikiem, który ma istotny wpływ na sposób zapisu i odmiany. Anglosaskie imię Charles [Czarls] będziemy odmieniać Charlesa [Czarlsa], Charlesie [Czarlsie]; francuskie imię o identycznej pisowni wymawiamy jednak [Szarl], więc musi ono w takim razie być odmieniane tak: [Szarla, Szarlu], a zapisywane Charles’a, Charles’u (por. 66.2.). Donc, "Charlesa Mountbattena", mais "Charles'a de Gaulle'a [Szarla de Gola].

Jest to co prawda nie do końca zgodne z zasadami pisowni nazwisk angielskich i francuskich, podawanej w tej samej poradni językowej:

66.1. Nazwiska zakończone w piśmie:
a) na spółgłoskę wymawianą, np. Auber, Bush, Eisenhower, Eliot, Pasteur;
b) na spółgłoskę niewymawianą, np. Anouilh, Diderot, Jouvet, Mitterrand, Villon; wyjątkiem są niewymawiane spółgłoski -s, -x (zob. 66.5., 66.7.);
c) na -y po samogłosce, np. Disney, Macaulay, Shelley;
otrzymują końcówki polskie bez apostrofu, np.
Auber, Aubera, z Auberem, o Auberze;
Bush, Busha, z Bushem, o Bushu;
Anouilh, Anouilha, z Anouilhem, o Anouilhu;
Mitterrand, Mitterranda, z Mitterrandem, o Mitterrandzie;
Disney, Disneya, z Disneyem, o Disneyu.

Przypuszczam wszakże, że piszemy Charles'a (z apostrofem), ale Diderota (bez apostrofu), dlatego, że we francuskim Charles, oprócz niewymawianego -s istnieje jeszcze -e nieme, a wyrazy obce zakończone na -e nieme, powinny być w polszczyźnie odmieniane z apostrofem, tak jak np. Larousse / Larousse'a:

66.2. Nazwiska zakończone na -e nieme (tzn. niewymawiane) otrzymują polskie końcówki po apostrofie, np.
Larousse, Larousse’a, Larousse’owi, z Larousse’em;

Zatem faktycznym kluczem do użycia apostrofu po Charles oraz Jacques w ich odmianie w polszczyźnie nie jest zakończenie tych imion na niewymawianą spółgłoskę, ale istnienie przed tą spółgłoską -e niemego! Nie muszę dodawać, że francuskie imiona zakończone na wymawianą spółgłoskę [ale czy takie w ogóle istnieją ?] nie będą wymagały użycia apostrofu w swojej odmianie.

I rzeczywiście, wyżej przytoczone objaśnienie 66.2 precyzuje - Dotyczy to także nazwisk, w których po -e niemym pojawia się spółgłoska, np. Combes, Combes’a, Combes’owi, z Combes’em;Descartes, Descartes’a, Descartes’owi, z Descartes’em.
----------------------------------------------

J'espere bien que vous allez comprendre tout ca !!!

Citation:

Nie muszę dodawać, że francuskie imiona zakończone na wymawianą spółgłoskę [ale czy takie w ogóle istnieją ?] nie będą wymagały użycia apostrofu w swojej odmianie.

Tak, istnieją : Victor, Marius, Luc, Marcel, Cyril, Régis, Gérald, Ingrid, Pierric, Max, Alix, Joseph...

Mik

Tout à fait d'accord avec les accords de spółgłoski wymawiane czy nie , ou les e nieme, mais j'ai continué la déclinaison de Larousse, et me suis posé la question si j'étais dans l'erreur (il y a longtemps), quand je disais potocznie " znalazłem w Larusie" au lieu de "w Larousse'sie " qui est plus prawidłowy.
Si c'est le cas, j'appellerais ça słowotwórstwo, en espérant que ça passerait inaperçu parmi tous les cas particuliers qui agrémentent la langue de nos aïeux.

Zygmunt

C'est un vrai casse-tête, Zygmunt ! Moi, je l'écrirais "znalazłem w Larousse'ie" pour être d'acord avec les règles. Cela serait prononcé "w Larusie".