Pendant la « grande guerre du Nord » (1700-1721), tandis que peste et armées ennemies ravageaient la Pologne, un office s'y répandit partout, connu sous le nom courant de Plaintes amères (Gorzkie Żale), en grande partie rédigé, en s'appuyant sur des textes antérieurs, par l'abbé Wawrzyniec Benik de l'église Sainte Croix de Varsovie.

Voici le début de ce chef-d'oeuvre de la culture polonaise, dans la traduction d' Anna Drzewicka parue dans « République Sarmate. Anthologie de l'ancienne poésie polonaise ».

[www.youtube.com]

POBUDKA
do rozmyślania Meki Pańskiej

APPEL
à méditer la Passion du Seigneur

Gorzkie żale przybywajcie,
Serca nasze przenikajcie,

Approchez, amères plaintes !
Pénétrez nos cœurs de crainte !

Rozpłyńcie się me źrenice,
Toczcie smutnych łez krynice.

Que mes yeux en larmes fondent,
Jaillissez, sources profondes !

Słońce, gwiazdy omdlewają,
Żałobą się pokrywają.

Le soleil et les étoiles,
Languissants, de deuil se voilent.

Płaczą rzewno Aniołowie,
A któż żałość ich wypowie!

Pleurent tendrement les Anges,
Qui dirait leur mal étrange ?

Opoki się twarde krają,
Z grobów umarli powstają.

Le rocher se fend et tombe,
Les morts sortent de leurs tombes.

Co jest pytam? co się dzieje?
Wszystko stworzenie truchleje.

Quel est, dis-je, ce spectacle
De l'univers en débâcle ?

Boleść męki Chrystusowej,
Żal przeplata bez wymowy.

Du Christ l'affreuse détresse
Nous rend muets de tristesse.

Uderz Jezu bez odwłoki,
W twarde serc naszych opoki.

Jésus, entends ma prière :
Viens briser mon cœur de pierre.

Jezu mój, we krwi ran twoich,
Obmyj duszę z grzechów moich.

Dans le sang de tes blessures
Lave-moi de mes souillures.

Upał serca mego chłodzę,
Gdy w przepaść męki twej wchodzę.

De ta Passion l'abîme
Eteint l'ardeur de mon crime.



Edité 1 temps. Dernière édition 07/04/2023 14:58 par Christian Orpel.