Vu ce que j'ai obtenu jusqu'à présent, je ne pense pas qu'il a été écrit beaucoup sur cette personne.
Mais si vous en savez davantage sur lui, certes sur son passé d'Autrichien engagé auprès des forces allemandes devenu résistant dans l'Armia krajowa, mais aussi surtout sa vie d'homme. Est-ce sa vie amoureuse qui l'a conduit à défendre la cause de la Pologne contre l'envahisseur allemand???? Qu'en est-il de lui, de sa descendance. Voici des pistes que j'aimerais trouver.


Je ne mentionne pas les sites sur facebook, mais en voici deux autres:

- [pl.wikipedia.org]
désolée mais ce site est en polonais, donc à ceux ayant suffisamment de bon sens pour reconnaître les erreurs de google traduction et de connaissance du polonais pour les corriger et qui seront curieux face au passé de cet homme...


[books.google.fr]

Ce site fait état d'un livre de la jeune historienne allemande Maren Röger, connaissant parfaitement le polonais et dont l'ouvrage Kriegsbeziehungen: Intimität, Gewalt und Prostitution im besetzten Polen 1939 bis 1945 a été traduit en en anglais sous le titre de Wartime Relations: Intimacy, Violence, and Prostitution in Occupied Poland, 1939-1945 puis en polonais "wojenne zwiazki - poli i niemcy podczas okupacji...


Voilà, merci des nouvelles sources que vous pourriez éventuellement m'indiquer

Le sujet est intéressant mais par contre on n'a pas grand chose sur ce personnage, son origine, son histoire .

Dommage, je vais essayer de voir du côté de l'Allemagne et de l'Autriche et je vous tiens tous au courant, si j'arrive à en savoir davantage... Un Allemand - l'Autriche ayant salué dans sa grande majorité son annexion au IIIème Reich - qui rejoint la résistance polonaise - peut-être aussi par amour ? - c'est suffisamment rare pour que cela vaille la peine d'en parler.
J'ai personnellement un énorme respect pour tous-ceux, qui non-Polonais ont combattu pour la Pologne, et qui de ce fait étaient considérés comme des traitres dans leurs pays...
Dans cette maigre liste, je crains fort que l'on trouve beaucoup plus d'Allemands-Autrichiens que de Français... Mais dans un sens c'est très logique.

Par association d'idée ;
Au Musée de l'Insurrection de Varsovie (Muzeum Powstania Warszawskiego) il y a une liste des volontaires étrangers (par pays) qui sont venus combattre. J'avais pris une photo, mais faut que je la retrouve. De mémoire la France était représentée sur cette liste.

----------------
cлава Україні 🇺🇦🇺🇦

J'ai retrouvé la trace de quelques volontaires étrangers ayant combattu lors du Soulèvement de Varsovie :
source : < Cudzoziemcy w Powstaniu Warszawskim 1944 > - Nationalités au complet

Extraits ;

Austriak
Strz. Ottokar Flandorfer ps. "Otto", zdezerterował z Wehrmachtu z Pola Mokotowskiego do oddziału "Grzymały" na Mokotowie. Brał udział w obronie "Reduty Wawelskiej" do 10 sierpnia 1944. Był bardzo dobrym strzelcem. Jako snajper polował z dużą skutecznością na strzelców wyborowych z RONA. Wyszedł z Warszawy z ludnością cywilną. Przeżył wojnę.

Niemiec
W szeregach powstańców walczył dezerter z armii niemieckiej, podoficer Luftwaffe Willy Lampe. Przyłączył się on do zgrupowania AK "Bartkiewicz" działającego w rejonie ul. Królewskiej. Początkowo uczył on akowców obsługi broni niemieckiej zdobytej na SS i Wehrmachcie. Później został oddelegowany do dyspozycji gen. Chruściela "Montera", dowodzącego Powstaniem.

Nigeryjczyk
Jedną z najbarwniejszych postaci jest czarny jazzman. August Agbola O'Brown ps. "Ali" urodził się w Nigerii. Jako młody chłopak zaokrętował się na brytyjski statek, z którego trafił do Anglii, później do Wolnego Miasta Gdańska, a w 1922 r. do Warszawy. Jako muzyk jazzowy i tancerz stał się atrakcją lokali warszawskich, ożenił się i doczekał dwóch synów. W czasie okupacji grywał w otwockich lokalach, występował jako kaskader w rewiach i dorabiał pokątnym handlem, kolportując zarazem podziemną prasę. W czasie powstania walczył w batalionie AK "Iwo-Ostoja" w rejonie ul. Marszałkowskiej i Hożej. Przeżył powstanie. W 1958 r. wyemigrował z rodziną do Wielkiej Brytanii.

Francuzi
W powstaniu w szeregach powstańczych walczyło kilku Francuzów. Posiadamy o nich nieco fragmentaryczne dane.
Kpr. Roger Barlet ps. "Rożek" , Francuz z pochodzenia, urodzony w Metz w Lotaryngii, został przymusowo wcielony do Wehrmachtu. 2 sierpnia 1944 został wzięty do niewoli przez żołnierzy batalionu "Zośka" zgrupowania "Radosław" po zdobyciu przez nich szkoły na ul. Spokojnej na Woli. Zadeklarował wstąpienie do wojsk powstańczych i został przyjęty do III plutonu "Felek" 2. kompanii "Rudy" batalionu "Zośka". Walczył w obronie Starego Miasta i zginął w nocy 29/30 sierpnia, tuż przed decyzją o opuszczeniu Starówki.
Sierż. Herbert Vengoli, dezerter z Wehrmachtu, przeszedł na polską stronę i walczył w kompanii "Grażyna" batalionu NOW-AK "Gustaw". Nowym towarzyszom broni opowiadał, iż pochodzi z Alzacji, z pogranicza niemiecko-francuskiego i nie czuje się Niemcem. Przed wojną był ponoć nauczycielem. Przedstawiał się zawsze jako "Alzatczyk", a powstańcy nazywali go "Degolistą", gdyż podkreślał swój francuski patriotyzm. Swoje przejście w godzinę "W" na stronę powstańczą "zaklepał" zastrzeleniem majora Luftwaffe dowodzącego na Marszałkowskiej grupą przypadkowo zgromadzonych Wermachtowców. Uratował w ten sposób życie kilku młodych, niedoświadczonych powstańców. Zginął w połowie sierpnia w starciach przy ul. Grzybowskiej.
W walkach na Powiślu w batalionie "Tur" uczestniczył Francuz o pseudonimie "Gwiazdka", prawdopodobnie zbiegły robotnik przymusowy. Zginął 14 września na ul. Rozbrat w czasie próby unieszkodliwienia niemieckiej miny samobieżnej "Goliat".
W czasie walk powstańczych na Żoliborzu w polowej mogile na pl. Wilsona spoczął sierż. armii francuskiej "Roland". Wzięty do niewoli w Arras, uciekł z niej. Schwytany, trafił przymusowo do organizacji Todta. Po kilku ucieczkach z kolejnych obozów trafił do wileńskiej partyzantki por. "Góry". Z oddziałem z Puszczy Kampinoskiej brał udział w ataku na Dworzec Gdański, w czasie którego zginął.
Strz. Toni Antonie poległ 7 września 1944 w czasie potyczki w Piaskach Królewskich w Puszczy Kampinoskiej.
Ciekawą postacią był ppor. lotnictwa Jean Gasparoux ps. "Jean". walczył, jako ochotnik w kompanii B-3, batalion "Bałtyk", pułk K "Baszta". Uciekł z oflagu, ukrywał się w Warszawie, lecz nie wiadomo dlaczego tu przyjechał. Był bardzo odważny, wręcz szalony. Oto dwa epizody:
W czasie walk w rejonie Dworca Południowego 26-letni Gasparoux stanął w rozbitym oknie i … wyzwał niemieckiego oficera do pojedynku na pistolety. Cała linia zaprzestała w ogóle ognia, a pojedynkowicze strzelili do siebie kilka razy. Żaden drugiego nie trafił, bo jak wiadomo z pistoletu ręcznego jest bardzo trudno trafić z odległości kilkudziesięciu metrów.
Drugi popis Francuz dał przy gmachu Nazaretanek przy ul. Czerniakowskiej. Będąc po wschodniej stronie ulicy wyjął małą parasoleczkę i tańcząc i śpiewając tra-la-la przeszedł nie draśnięty na drugą, zachodnią stronę ulicy przed niemieckimi czołgami stojącymi w odległości 20 m.
Jean Gasparoux przeżył powstanie. Poszedł z żołnierzami "Baszty" do niewoli.

----------------
cлава Україні 🇺🇦🇺🇦

[www.bbc.com]

Super les gars ...!!!!!

Merci pour l'histoire d'Ottokar Flandorfer et Willy Lampe, cela ne m'étonnerait guère qu'il y ait eu aussi une histoire d'amour derrière cela, mon sujet de master.....

et aussi un grand merci pour l'histoire d'August Browne - qui m'intéresse personnellement, comme vous pouvez vous en douter
Dommage qu'il ait dû émigré en GB en 56.. Une histoire intéressante à creuser.

Citation:

Walerka
cela ne m'étonnerait guère qu'il y ait eu aussi une histoire d'amour derrière cela

Ach !... l'amour ; toujours l'amour !

Pani Walerciu — arrête-moi si je me trompe : tu ne serais pas un peu fleur bleue, toi, par hasard !?...

----------------
cлава Україні 🇺🇦🇺🇦