Un grand merci Elzbietka

... c'est encore plus émouvant à lire qu'à écouter. C'était un homme courageux et un poète immense. RIP

----------------
cлава Україні 🇺🇦🇺🇦

Hej baby, baby - Edward Hulewicz

Dziewczyny, dziewczyny, takeście zdradliwe,
jak ziele trujące, w kochaniu szkodliwe.
Nieszczęsne chłopaki, co do was chadzają,
rozumu stradają, miłości nie znają

Hej, baby, baby nad babami,
hej, baby, baby nad babami,
dokąd panować będziecie nad nami?

Dziewczyny, dziewczyny, jak do was przychodzić,
jak we dnie się kłócić, jak nocką się godzić?
Nieszczęsne chłopaki, co do was chadzają,
rozumu stradają, radości nie znają.

Hej, baby, baby nad babami...

Po gajach słowiki na wiosnę się śmieją,
że fajne chłopaki dla baby głupieją.
Nieszczęsne kochanie, nieszczęsne czekanie,
nieszczęsne zwodzenie, w miłości zdradzanie.

Hej, baby, baby nad babami...





Mieczysław Fogg - Całuję rączki - 1933

...encore un grand merci Elzbieta...et bon dimanche

Stanisław Ignacy Witkiewicz "Witkacy" [pl.wikipedia.org]



Edité 1 temps. Dernière édition 03/07/2013 23:50 par Elżbieta.

Stanisław Witkiewicz (1851 Poszawsze - 1915 Lovran)
Polski malarz, architekt, pisarz i teoretyk sztuki, twórca i popularyzator stylu zakopiańskiego, ojciec Stanisława Ignacego Witkiewicza.
Studiował w Petersburgu (1869-71) i Monachium (1872-75).
W 1890 roku osiadł w Zakopanem, gdzie zafascynowany tamtejszą sztuką ludową stworzył teorię stylu zakopiańskiego *
projektując architekturę i wnętrza zakopiańskich willi "Koliba" Gnatowskich, "Pod Jedlami" Pawlikowskich, "Pepita" (później "Łada") Chrostowskiego, "Korwinówka", "Zofiówka" i innych.
Był projektantem kaplicy Najświętszego Serca Jezusowego w Jaszczurówce koło Zakopanego.
W malarstwie był teoretykiem realizmu, w praktyce malując przede wszystkim pejzaże tatrzańskie i sceny z powstania 1863 roku.

* styl zakopiański [pl.wikipedia.org]

Eugeniusz Bodo - Ach te baby 1933
Kochane baby, ach! te baby
człek (człowiek) by je łyżkami jadł
Tęgi chłop, co lekko w ręku łamie sztaby,
względem baby jest tak, jak dziecko, całkiem słaby.
Baby, ach! te baby, czym by bez nich był ten świat...
Co tu łgać, co tu kryć, spróbuj bez baby żyć,
gdy ci uda się taka sztuka, toś jest chwat.

Encore merci Elzbieta !!! Nostalgie dans la nostalgie....sans fin !!!

J'adore !

Bon dimanche à vous !

słowa i muzyka Lech Makowiecki - Wołyń 1943 [pl.wikipedia.org]

Czy pamiętasz Panie Boże
Nad Wołyniem łunę krwawą
I ten krzyk z płonącej chaty
Mordowanych przez sąsiadów.

Chyba byłeś w tamtej porze
Gdzieś po innej stronie świata,
Bo byś pewnie się zasmucił
i przystanął i zapłakał...

Czy słyszałeś modłę Panie,
Oczy ojca czy pamiętasz,
Gdy hańbili córkę jego
Banderowcy jak zwierzęta...

On na drzwiach ukrzyżowany
Błagał "Zmiłuj się nad nami!"
Zlitowali się oprawcy
Skłuli oczy bagnetami...

Czy widziałeś Ojcze Święty
Patrząc z góry przez firnament
Dzieci śliczne jak aniołki
Na sztachety powbijane...

Kto je teraz poprowadzi
Na spotkanie z Tobą Boże,
One przecież takie małe
Zbłądzą same w tych przestworzach...

Czy spamiętasz Panie Świata,
Męczenników tych z Wołynia,
Umierali z myślą o Tej,
która nigdy nie zaginie.

Polska o nich zapomniała,
rozpłynęła się w oddali,
Czasem drżąca ręka starca
świeczkę jeszcze tu zapali.

Porastają chwastem zgliszcza,
groby toną w bujnej trawie,
Jutro już nie będzie komu
świeczki za Nich tu postawić.

MERCI ELZBIETA !!!!

Je ne connaissais pas ce chant, ces paroles.
Bouleversant, émouvant ! Un chant "pour ne pas oublier, les oublier" ; je me sens concernée personnellement par ces terribles évènements ! Nous portons tous quelquepart sur nous, les stigmates des souffrances de nos familles, de par les horreurs qu'ils ont subi !!!

Rudi Schuberth & Wały Jagiellońskie - Wars wita Was!!! (WARS - un wagon-restaurant)

"Plim-plum. Uwaga, uwaga!
Pociąg osobowy z Warszawy Zachodniej
do Gdyni Głównej Osobowej
zwiększył opóźnienie do około
czterech tysięcy sześciuset osiemdziesięciu ośmiu minut
i niniejszym uznany został za zaginiony.
Zaginienie może się zwiększyć lub zmniejszyć. Ktokolwiek wie o losie zaginionego,
proszony jest o zgłoszenie się
do Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych
lub najbliższej budki dróżnika."

Jedzie pociąg z daleka,
nikt na stacjach nie czeka
Maszynista ponury
sypie węgiel do dziury (do dziury)
Jadą cztery wagony
i piąty doczepiony
"Wars" zaś w szóstym wagonie
bigosem w nos nam wionie (nam wionie)

Za ścianą "Wars" wita nas,
"Wars" wita was, "Wars" wita
"Wars" wita nas, "Wars" wita was, "Wars" wita
"Wars" wita nas, "Wars" wita was, "Wars" wita nas
"Wars" wita, "Wars" wita nas

Jedzie pociąg z daleka,
nikt na stacjach nie czeka
A konduktor pijany
obija się o ściany (o ściany)
Jedzie wagon pocztowy,
poczciarz chłop jest morowy
Stoi, bo ma czyraki,
jadą listy i paki (i paki)

Jedzie pociąg z daleka,
śpią dróżnicy w swych budkach
Leci wagon po torze
i butelki po wódkach (po wódkach)
Pędzi pociąg z daleka,
ma czerwone bufory
Wszystko równo wymiecie,
co mu wlezie na tory (na tory)

"Plim-plum. Podróżny, pamiętaj:
Piłeś - nie jedź!
Nie piłeś - wypij!
"Wars" wita!"

..."de par les horreurs qu'ils ont subiES"...faute corrigée !!!!

Sympa ce groupe...

J'adore.....Merci......

Émouvante chanson "Wołyń 1943". Merci Elzbietko



Nostalgie, voix suaves et élégance : trois magnifiques interprétations de "Mon coeur est un violon"




Wieslawa Frejmanówna - Tobie dałam serce swe





Lucienne Vernay - Mon coeur est un violon





Zarah Leander - Kleine geige sag adieu

----------------
cлава Україні 🇺🇦🇺🇦

Ah ! Jean, tu es de retour
Belles anciennes chansons ! Je ne savais pas qu'elles avaient été traduites et chantées en Polonais !

"Mon coeur est un violon"...ma maman la chantait parfois, entre autres, lorsque j'étais toute petite. De la même époque -je pense- je connaissais aussi "Il pleut sur la route, mon coeur en déroute, dans la nuit j'écoute, le bruit de tes pas, etc...".
Il m'est arrivé d'"énerver", sciemment bien sûr, mes filles, en leur chantant ces anciens refrains...Elles n'ont jamais compris qu'on puisse être aussi éclectique musicalement parlant aussi !!!!!

De la même époque, un gros succès : « l’âme des violons ». Comme le chante Serge Lama : c’était le temps béni de la rengaine !.
Il vaut mieux être très éclectique que limité à un style, ou borné. Il faut suivre l’évolution et apprécier ce qu’il y a de bien, passer du romantique au jazz (à la libération, avec Glenn Miller et compagnie ), la musique et les rythmes exotiques en même temps, les Yé-yés, le Rap, le Slam etc… il y a tellement de « genres » actuellement que tout fini par se chevaucher.
Chaque période a son bon et son mauvais coté. Un peu trop matraqué par les éditeurs actuellement, bien loin de la définition de la « musique » à l’époque de ma jeunesse (la musique est l’art de combiner les sons d’une manière agréable à l’oreille ! ) , il n’y a pas de petite ni grande musique, uniquement de la bonne et de la mauvaise.

Citation:

"Elzbieta
Rudi Schuberth & Wały Jagiellońskie - Wars wita Was!!! (WARS - un wagon-restaurant)

Ach Elzbieta ! J'adore cette chanson.

Souvenirs, souvenirs ! L'été dernier j'ai eu l'occasion de prendre le Zakopane-Gdynia, de nuit, entre Krakow et Gdansk. Il faut une foi immense et un amour immodéré des voyages ferroviaires en Pologne : 12 heures de trajet via WAW et Malkork.
(Il me semble qu'il y a env. 750 Km, soit la distance Paris-Montpellier qui se fait en 3½ heures)
... ici on a perdu l'habitude de se trainer en chemin de fer.



Voilà à quoi ressemble un compartiment-couchette individuel en 1ere classe.
Wagon WARS fantôme ; atmosphère PRL garantie ; claustrophobes s'abstenir !
(en plus le chauffage était coincé au maximum. Sauna toute la nuit)


Le catering WARS, dans le placard au dessus de la table/lavabo se limite à des boissons, une barre de Mars et un croissant caoutchouteux sous plastique. Vers 08:00 du matin, le konduktor réapparait soudain (il a roupillé toute la nuit dans sa cabine) avec un gobelet en plastique brûlant (et mou) rempli d'un café que les Ch'tis qualifieraient de chirloutte. Y'avait aussi du thé — ça, j'ai pas osé.

Mais bon, je suis maso : j'adore voyager en chemin de fer, et plus c'est rustique et lent plus ça me plait. Pour ça y'a pas mieux que les PKP ! Vive eux ! Sincèrement




Maryla Rodowicz - Ballada o wagonie




Michał Jurkiewicz & Śrubki - Piosenka o drezynie

----------------
cлава Україні 🇺🇦🇺🇦

Là où le café n'est pas bon, en général le thé l'est. En voyage, à l'étranger, je trouve qu'on prend moins de risque(*) à accepter un thé qu'un café.

(*) je ne parle pas de risque sanitaire, mais de risque gustatif.

Mik

le café polonais est un peu spécial,la mouture étant dans le verre,il faut laisser reposer un peu.personnellement j'aime bien.

par contre j'ai adoré le thé.

C'est comme le café grec ou turc.
Il faut patienter que le marc tombe, mais les saveurs sont exacerbées, un délice...

Michel Z